เกมที่นำฉันกลับมา

ฉันไม่เคยคิดว่าเกมดิจิทัลจะรักษาหัวใจได้ แต่คืนหนึ่งกลางดึก หลังจากเดิมพันสามครั้งและเงียบสงบ ฉันหมุนวงเลื่อสุดท้าย—แล้วบางอย่างก็เปลี่ยนไป ไม่ใช่เหรียญ ไม่ใช่แจ็คพอต แต่เป็นแสง มouse สีทองกระพริบบนหน้าจอเหมือน祥云เต้นรำในความมืด

มันไม่ได้เกี่ยวกับการชนะ

ฉันเคยไล่ตามชัยชนะ—จนกระทั่งเข้าใจว่าเกมนี้ไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อชนะ มันมีไว้เพื่อให้รู้สึก ทุกรางวัลรู้สึกเหมือนบทสนทนากับตัวเองเมื่อก่อน: เดิมพัน 50 CNY, 23 นาทีของความเงียบสงบ โดยไม่มีดนตรีแต่มีเสียงครืดของคำคมจีนโบราณเลื้อนออกในเวลาจริง RNG มิได้โกห์—ความเงียบสงบต่างหาก

ระบบรางวัลของฉันเป็นเรื่องอารมณ์

เขาเรียกว่า ‘การเสริมแรงทางเกม’ ฉันเรียกว่าศักดิศ cal ‘ผลตอบแทนสูง’ ไม่อยู่ในตัวเลข—แต่อยู่ในลมหายใจระหว่างการหมุน cal ‘ระดับความเสี่ยง’ มิได้วัดเป็นเปอร์เซ็นต์—แต่วัดจากความสุขเงียบที่ฉันยิ้มหลังขาดทุน

คุณเล่นเพื่อเงิน?

คุณเล่นเพราะคุณเหงาม—andsomeone leaves trail of gold dust once. The golden mouse doesn’t care if you win. It cares that you came back. And when you did? You didn’t tell anyone. You just sat there… smiling… waiting… for the next spin.